汉离宫四时词
汉
离
宫
四
时
词
【宋代】
趙汝鐩
东
风
飘
花
谁
共
惜
,
暑
雨
馥
莲
不
忺
摘
。
雕
栏
倚
露
月
千
里
,
铜
铺
锁
寒
雪
一
尺
。
终
年
汉
漏
滴
四
时
,
屈
指
三
百
六
十
日
。
远
山
蹙
断
懒
涂
抹
,
怕
开
妆
镜
鸾
舞
只
。
怨
泪
阑
干
落
离
宫
,
纤
玉
弹
珠
香
风
湿
。
梦
回
想
像
巫
山
云
,
簷
鹊
似
传
天
上
音
。
便
教
粉
黛
近
君
侧
,
未
卜
胶
漆
投
君
心
。
岂
不
闻
东
宫
婕
妤
作
歌
悲
团
扇
,
又
不
闻
长
门
阿
娇
买
赋
捐
黄
金
。