近乏笔托二张求之于市殊不堪也作长句以资一笑
近
乏
笔
托
二
张
求
之
于
市
殊
不
堪
也
作
长
句
以
资
一
笑
【宋代】
赵蕃
诗
老
作
诗
穷
欲
死
,
序
诗
迺
得
欧
阳
氏
。
序
言
人
穷
诗
迺
工
,
此
语
不
疑
如
信
史
。
少
陵
流
落
白
也
窜
,
郊
岛
摧
埋
终
不
起
。
是
知
造
物
恶
镌
镵
,
故
遣
饥
寒
被
其
体
。
嗟
我
少
小
不
解
事
,
失
身
偶
落
翰
墨
里
。
年
来
百
念
已
灰
灭
,
只
有
宿
心
犹
在
此
。
后
来
不
作
诸
老
亡
,
冥
行
恐
堕
涧
谷
底
。
虽
云
黄
卷
可
尚
友
,
糟
粕
讵
能
臻
妙
理
。
率
然
有
作
每
自
厌
,
一
纸
真
成
再
三
毁
。
庶
几
穮
蔉
望
丰
年
,
亦
学
乘
流
到
涯
涘
。
那
知
事
迺
有
大
缪
,
艺
未
及
成
穷
已
至
。
皆
言
诗
工
固
可
俟
,
穷
为
先
兆
自
应
尔
。
坐
兹
不
复
置
追
悔
,
志
在
温
饱
诚
足
鄙
。
玄
泓
管
楮
日
相
从
,
固
异
小
人
甘
若
醴
。
朅
来
中
书
忽
告
老
,
一
朝
左
右
手
俱
废
。
嘲
风
咏
月
不
耐
闲
,
按
图
姑
听
求
诸
市
。
我
诗
纵
不
称
犀
象
,
苇
管
鸡
毛
那
惯
使
。
纷
纷
著
墨
与
水
浮
,
势
如
丝
乱
安
得
治
。
戏
题
满
几
辄
大
笑
,
翻
忆
儿
诗
污
窗
纸
。
操
舟
无
长
病
河
纡
,
我
诗
固
说
当
罪
己
。
又
闻
工
欲
善
迺
事
,
未
有
不
先
资
利
器
。
作
牋
搜
乞
累
朋
友
,
往
往
犹
吾
叹
崔
子
。
锦
囊
藤
箧
世
不
乏
,
鼠
啮
虫
攻
谁
料
理
。
那
知
我
辈
有
百
艰
,
此
事
且
然
他
可
比
。