上习庵陈先生
上
习
庵
陈
先
生
【宋代】
赵孟坚
厥
闻
忠
孝
者
,
所
出
同
一
源
。
子
于
所
亲
孝
,
移
忠
理
必
然
。
亲
贤
亦
子
训
,
忠
节
贵
两
全
。
杀
身
能
成
仁
,
扬
名
斯
永
延
。
是
亦
孝
所
在
,
岂
但
知
色
难
。
嘻
其
叔
世
风
,
本
末
嗟
倒
悬
。
若
曰
能
养
耳
,
食
美
衣
华
鲜
。
苟
求
胡
弗
至
,
侧
媚
谄
笑
肩
。
彼
其
良
自
多
,
喟
叹
达
者
观
。
向
来
欧
阳
公
,
拓
落
夷
陵
年
。
夫
人
告
之
公
,
淡
泊
吾
所
安
。
慎
毋
为
险
变
,
守
节
当
弥
坚
。
卓
哉
名
母
训
,
纪
历
伊
谁
传
。
恭
惟
奉
常
君
,
矢
心
直
似
弦
。
立
朝
几
抗
论
,
凛
凛
高
回
天
。
力
苏
愦
愦
徒
,
若
障
狂
澜
川
。
人
知
君
守
固
,
当
识
君
母
贤
。
想
其
勉
励
时
,
谆
勤
诲
膝
边
。
怡
愉
一
领
解
,
心
注
靡
变
迁
。
升
而
高
为
天
,
下
而
沉
为
渊
。
但
知
慈
训
在
,
此
外
浮
云
焉
。
兹
来
从
吏
隠
,
斲
屋
新
数
椽
。
曲
槛
花
葳
蕤
,
虚
窗
月
婵
娟
。
雅
意
寓
一
赋
,
懦
立
贪
以
廉
。
我
诵
顺
亲
记
,
有
泪
如
迸
泉
。
我
贫
母
亦
老
,
苒
苒
发
已
宣
。
家
徒
空
四
壁
,
箪
笥
笑
且
便
。
惟
虞
官
箴
旷
,
勿
以
温
饱
牵
。
泽
深
百
川
赴
,
火
明
斯
聚
蝉
。
投
君
以
臭
味
,
君
子
毋
弃
捐
。