水龙吟
水
龙
吟
【宋代】
杨无咎
小
轩
潇
洒
清
宵
午
,
风
正
紧
、
门
深
闭
。
藜
床
危
坐
,
竹
窗
频
听
,
春
虫
扑
纸
。
灯
烬
垂
红
,
篆
烟
消
碧
,
衣
轻
如
水
。
料
飞
花
未
止
,
堆
檐
已
满
,
时
催
折
、
琅
玕
尾
。
骨
冷
魂
清
无
寐
。
这
身
在
、
广
寒
宫
里
。
暗
怀
千
古
,
浑
疑
一
夜
,
冰
生
肠
胃
。
岁
事
峥
嵘
,
故
园
睽
阻
,
归
期
犹
未
。
向
寒
乡
、
不
念
丰
年
,
只
忆
青
天
万
里
。