踏莎行
踏
莎
行
【宋代】
张抡
一
片
闲
云
,
山
头
初
起
。
飘
然
直
上
虚
空
里
。
残
虹
收
雨
耸
奇
峰
,
春
晴
鹤
舞
丹
霄
外
。
出
岫
无
心
,
为
霖
何
意
。
都
缘
行
止
难
拘
系
。
幽
人
心
已
与
云
闲
,
逍
遥
自
在
谁
能
累
。